„Dziennik" to solidna niemiecka robota, ale bez polotu

„Dziennik Polska Europa Świat", którego pierwszy numer ukazał się wczoraj, to solidna niemiecka robota, ale bez polotu.

„Dziennik" jest z założenia gazeta skierowaną do młodych, wykształconych czytelników interesujących się zarówno tematyką krajową, jak i europejską i międzynarodową, oczekujących obiektywnych i kompetentnych informacji, podanych w ciekawej, dynamicznej i nowoczesnej formie. „Dziennik" ukazuje się od poniedziałku do soboty. Kosztuje 1,50 zł.

Miał przypominać brytyjskiego „The Guardian". Nie przypomina. „Guardian" jest w swoich graficznych rozwiązaniach odważny, „Dziennik" - mocno konserwatywny.

Nie ma ani klasy „Rzeczpospolitej", ani mocnego, zdecydowanego charakteru „Faktu". A na wadze przegrywa z „Gazetą Wyborczą": jego wczorajsze wydanie nie ważyło więcej niż 1/3 gazety Agory.

Ma za to wiele innych atutów.

Autorem makiety nowego dziennika jest Helmut Steindl, który wcześniej projektował dla Axel Springer Polska m.in. makietę „Faktu".

Plusy nowego „Dziennika":

• tytuł i winieta tytułowa, przypominająca niemiecki „Die Zeit"
  
• makieta bardziej wizualna niż u bezpośrednich konkurentów: „Gazeta Wyborcza" i „Rzeczpospolita"
• kolorystyka adekwatna do grupy docelowej: niebieski (a właściwie błękitny), oliwwkowy
  
• dużo ciekawych elementów redakcyjnych (zajawki, liczby, rubryki jak w „Fakcie")
• tematy budowane rozkładowkowo (jak w dziale Świat)
• mocny dział Kultura, Styl
• mocno rozbudowana Polityka
• dużo informacji
• dobrze wyważona mieszanka rytmów szybki-wolny/krótki-dlugi.

Minusy:

• konserwatywna i mało oryginalna szata graficzna.
• layout raczej konserwatywny, mało tu nowych, oryginalnych elementów graficznych.
• podział na 7 szpalt w formacie tabloid - ułatwia lekturę, ale jest trochę sztuczny.

> Tag: media, prasa, dzienniki,