 |
Nie złapią. Wall-E jest zwinny, sprytnie umyka potężnym, mechanicznym ramionom. Używa wszystkiego, co ma pod ręką, aby zmylić przeciwników.
Wall-E nie podda się. Będzie walczył do końca. To jest walka o miłość. Bo Wall-E zakochał się w Ewie, pięknej, białej „robocicy" - zwiadowcy ze statku Axiom.
I zrobi wszystko, by ją ocalić.
Ta scena to kwintesencja Wall-E. Mały, ale odważny. Słaby, ale zdeterminowany. To jest prawdziwa siła miłości, prawdziwa siła determinacji. To jest Wall-E.
I dlatego go lubimy.
Dlaczego kibicujemy "uderdogom"?
Tak jak lubimy i często kibicujemy “underdogom", czyli osobom lub grupom uważanymi za słabsze w konkurencji lub konflikcie, i które mają małe szanse na wygraną.
Pamiętacje “Rocky'ego", “Rudy'ego" czy "Karate Kida”? Ich historie są inspirujące. Pokazują bohaterów, którzy walczą ze sobą i z przeciwnościami losu. Nie wiadomo co trudniejsze...
A ich porażki na drodze do zwycięstwa? To po prostu, parafrazując Henry Forda, okazja do tego, by zacząć jeszcze raz, tym razem bardziej inteligentnie.
Iga Swiątek wczoraj przegrała, ale walczyła jak lwica
 |
Trzy przykłady z rodzimego podwórka:
- Lech Wałęsa, najbardziej znany - obok Marii Skłodowskiej-Curie i Jana Pawła II - Polak na świecie, był nikomu nieznanym elektrykiem bez wykształcenia, ani doświadczenia politycznego. Jego rola - jako lidera „Solidarności" - w obaleniu komunizmu w Polsce przyniosły mu międzynarodowe uznanie, w tym Pokojową Nagrodę Nobla w 1983 roku. W 1990 r. został prezydentem Polski.
- A Wisława Szymborska? Mimo że przez większość swojego życia była mało znaną poetką, zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1996 roku. Jej poezja, pełna subtelnego humoru i głębokiej refleksji, również zyskała międzynarodowe uznanie.
- Podziwiamy Igę Świątek, choć niespodziewanie przegrała wczoraj w ćwierćfinale Wimbledonu, ale jak walczyła! A jak zawięcie trenowała grę na trawie! „Wieczorem patrzę sobie w lustro, to czuję, że robię dobrą robotę. To właściwie najważniejsze. Dużo ludzi ocenia nas przez pryzmat wyników, sama potrafię wpaść w taki wir, ale nie tylko to nas tworzy jako ludzi” - powiedziała Iga Świątek w rozmowie z Polsatem Sport.
Ludzie podziwiają bohaterów bardziej za ich wysiłki, niż za osiągnięte sukcesy
Ludzie podziwiają bohaterów za ich wysiłki, ale już niekoniecznie za osiągnięte sukcesy. To jest związane z kilkoma kluczowymi aspektami ludzkiej psychiki i naszej społecznej dynamiki:
- Staranie się i determinacja są uniwersalnymi wartościami, które są związane z cechami takimi jak wytrwałość, odwaga i niezłomność. Często postrzegamy te cechy jako bardziej wartościowe i godne podziwu niż same sukcesy. Dlaczego? Bo sukcesy mogą być wynikiem wielu czynników, w tym szczęścia, okoliczności czy zasobów Tatusia.
- Sukces jawi się dla wielu z nas jako efekt uboczny ciężkiej pracy i determinacji, a nie jako cel sam w sobie. „Geniusz to 1% inspiracji i 99% potu”, mówił Thomas Edison. Wielu bohaterów, jak Swiątak, Wall-E czy Rocky, jest więc bardziej podziwianych przede wszystkim za to, że walczą, że nie poddają się w obliczu przeciwności losu, a nie za to, że osiągnęli swój ostateczny cel, choć to też ważne. Psychologowie sportu mówią, że prawdziwy charakter widać przez to, jak radzimy sobie z porażkami i przeciwnościami.
- Podziw dla bohaterów za ich starania pozwala nam na lepszą identyfikację z nimi. Każdy z nas doświadcza trudności i przeszkód na swojej drodze do celu, więc można utożsamiać się z bohaterami, którzy również mają „pod górkę".
Michael Jordan: „Nie obawiam się przegrać, obawiam się nie próbować"
 |
| Michael Jordan jest znany ze swojej niezłomnej determinacji i wytrwałości. |
„W swojej karierze spudłowałem ponad 9000 razy. Przegrałem prawie 300 meczów. Dwadzieścia sześć razy miałem oddać zwycięski strzał i nie trafiłem. Wielokrotnie w życiu ponosiłem porażkę. I właśnie dlatego osiągnąłem sukces”.
To mówi inna legenda sportu - Michael Jordan, jeden z najbardziej podziwianych sportowców, którego sława i wpływ wykraczają daleko poza świat koszykówki.
Jordan jest znany ze swojej niezłomnej determinacji i wytrwałości. Nawet po tym, jak został odrzucony przez drużynę koszykówki w szkole średniej, nie poddał się i kontynuował treningi, co ostatecznie doprowadziło go do NBA.
Jego słynne powiedzenie: "Nie obawiam się przegrać. Obawiam się nie próbować", jest symbolem jego podejścia do życia i sportu.
Jak wykorzystać w storytellingu podziw za wysiłek
W storytellingu dość łatwo można wykorzystać ideę podziwu dla bohaterów za ich wysiłek, nawet jeśli nie są super-herosami.
Oto kilka przykładów, jak to zrobić w przypadku przeciętnych ludzi, skromnych bohaterów historii:
- Historia życiowa: Opowiedz historię osoby, która musiała stawić czoła trudnościom i przeciwnościom w swoim życiu. Mogą to być osobiste wyzwania, trudności zawodowe lub życiowe przeciwności. Pokaż, jak ta osoba wykazała się wytrwałością, determinacją i poświęceniem, aby pokonać przeciwności i osiągnąć swoje cele.
- Historia zawodowa: Opowiedz historię osoby, która rozpoczęła od skromnych początków w swojej karierze, ale dzięki ciężkiej pracy, poświęceniu i nieustającemu rozwojowi, osiągnęła sukces (od zera do bohatera). Podkreśl wysiłek, jaki włożyła w doskonalenie swoich umiejętności, przekraczanie granic i nieustanne dążenie do samodoskonalenia.
- Historia społecznego oddziaływania: Opowiedz historię osoby, która angażuje się w działania społeczne i wpływa na zmiany w swoim otoczeniu. Skup się na jej determinacji, aby wprowadzić pozytywne zmiany, nawet jeśli nie jest to łatwe. Pokaż, jak mały krok w kierunku pozytywnej zmiany może mieć ogromne znaczenie dla społeczności. „Jeżeli myślisz, że jesteś zbyt mały, by coś zmienić, spróbuj zasnąć z komarem latającym nad uchem”, powiedział Dalajlama XIV.
- Historia samodoskonalenia i rozwoju: Opowiedz historię osoby, która podjęła wyzwanie samodoskonalenia się i rozwoju osobistego. Skup się na jej dążeniu do nauki, zdobywaniu nowych umiejętności i pokonywaniu własnych ograniczeń. Wyeksponuj wysiłek, jaki wkłada w rozwój siebie jako jednostki.
W tych przykładach narracji storytellingowej kluczowe jest podkreślenie wysiłku bohaterów, ich determinacji i wytrwałości w dążeniu do swoich celów.
Storytelling: oto „prawdziwy twardziel z Huty Miedzi Głogów"
Bardzo lubię i często cytuję ten rewelacyjny film z sylwetką pracownika KGHM - „prawdziwego twardziela z Huty Miedzi Głógów":
Storytelling: tak możemy wywołać różnorodne emocje u odbiorców
Stosując te przykłady narracji storytellingowej, możemy wywołać różnorodne emocje u naszych odbiorców.
Oto kilka z nich:
- Inspiracja: Opowiadając historie przeciętnych ludzi, którzy wykazują wysiłek, determinację i poświęcenie, możemy zainspirować naszych odbiorców. To budzi w nich poczucie, że również są w stanie osiągnąć swoje cele i przezwyciężyć przeciwności.
- Wzruszenie: Opowieść o osobach stawiających czoła trudnościom i pokonujących własne ograniczenia może wywołać wzruszenie, sympatię, współczucie i podziw u naszych odbiorców.
- Nadzieja: Przedstawienie historii przeciętnych ludzi, którzy osiągnęli sukces dzięki wysiłkowi i wytrwałości, może wzbudzić poczucie nadziei. Pokazujemy, że nawet w obliczu trudności istnieje możliwość zmiany, rozwoju i osiągnięcia swoich marzeń. Jest światełko w tunelu!
- Motywacja: Przedstawienie historii przeciętnych ludzi, którzy odnoszą sukcesy dzięki swojej determinacji i wytrwałości, może działać jako motywacja dla innych. Odbiorcy mogą czuć się zainspirowani do podejmowania większych wysiłków i dążenia do realizacji swoich celów.
Storytelling: to fascynujące, jak narracja może budować więź z odbiorcami
Dla mnie to fascynujące, jak storytelling może motywować ludzi, wpływać na ich emocje i budować więź z odbiorcami.
Poprzez opowieści nie o samym sukcesie, a o wysiłku, determinacji i wytrwałości zwykłych lub niezwykłych ludzi, możemy angażować odbiorców, pobudzać ich pozytywne emocje i wpływać na ich sposób myślenia oraz podejmowanie działań.
Komentarze